245

 

woensdagmiddag 15 november

Hij is gebroken. Er gebeuren zoveel dingen in en aan zijn lijf en geest en eigenlijk wil hij gewoon niets meer.

(meer)


 244

 

woensdagmiddag 15 november

Na zijn betoog over de wethouders valt hij in slaap. Ik ga naast hem ook een dutje doen. Om kwart voor drie maakt hij me wakker. Zijn stem klinkt opgewonden en opgewekt: "Alma, Alma, kijk eens wat raar."

(meer)


 243

 

woensdagmiddag 15 november

De thuishulp heb ik achter het probleem van De Verschrikkelijke Nachtzuster aan gestuurd.

(meer)


 242

 

woensdagmiddag 15 november

En drinken. Liters. Het sondesysteem kan het niet aan, slaat ervan op hol.

(meer)


 241

 

woensdagmiddag 15 november

Je kunt intussen ook wel lachen met die morfine.

(meer)


 240

 

woensdag 15 november

Tobben dus, vanochtend. En die verhoogde morfinedosering zorgt sinds een uur voor wat nieuws: Huub wordt er hartstikke lastig van.

(meer)


 239

 

woensdag 15 november

En dan de godganse nacht dat drinken en plassen.

(meer)


 238

 

woensdag 15 november

Een moeizame en inspannende start na een echt waardeloze nacht. Die stomme trut komt er hier voortaan echt niet meer in.

(meer)


 237

 

dinsdagnacht 14 november

Ik heb nagedacht over wat mijn vriend zei. Al dit materiaal zou je kunnen gebruiken voor een boek. Ik zie een vorm, een opbouw, een duidelijk beeld van dat boek.

(meer)


 236

 

dinsdagnacht 14 november

Ik wilde zo graag één keer in mijn leven een man naast me weten die gewoon van me houdt zoals ik ben.

(meer)


 235

 

dinsdagnacht 14 november

Mijn lief gaat dood. Vandaag betrapte ik me er een paar keer op dat ik ineens hoopte dat hij nog wel beter kan worden. Wat absurd is.

(meer)


 234

 

dinsdagavond 14 november

Om elf uur, ik heb net het maag leegpompen klaar, komt weer die Verschrikkelijke Nachtzuster opdraven.

(meer)


 233

 

dinsdagavond 14 november

Wat vreemd is, blijft de reactie van mijn lijf.

(meer)


 232

 

dinsdagavond 14 november

Vanavond stom gedaan. Gezwicht voor Huub's verlangen nog één keer echte chocola te drinken. "Maar wel Echte Chocola, Alma."

(meer)


 231

 

dinsdagmiddag 14 november

Na een uurtje zijn ze allemaal weer weg en slaapt Huub ook weer. Ik steek de openhaard aan en haal wat te eten uit de vriezer.

(meer)


 230

 

dinsdagmiddag 14 november

Rond vier uur ineens een hoop actie.

(meer)


 229

 

dinsdag 14 november

De arts verwacht dat Huub nu snel in coma zal raken en zegt dat hij het proces daarna wil en kan versnellen. "Zeg dat ook maar tegen hem, als hij ernaar vraagt", zegt hij.

(meer)


 228

 

dinsdag 14 november

Op de gang verbaast de huisarts zelf zich erover dat Huub met geen woord over euthanasie rept.

(meer)


 227

 

dinsdag 14 november

Als de huisarts komt is Huub ineens weer onwaarschijnlijk helder. De huisarts roept dat steeds op.

(meer)


 226

 

dinsdag 14 november

Huub hoest. Meestal een signaal dat hij weer even boven komt drijven.

(meer)


 225

 

dinsdag 14 november

Ik vind dat we iets moeten gaan ondernemen om Huub te helpen. Het wat minder belastend voor hem te maken.

(meer)


 224

 

maandagnacht 13 november

Om kwart voor zeven 's ochtends, hij slaapt eindelijk weer, maak ik die nachtzuster wakker en stuur haar maar gewoon weg. Ik ben hartstikke teleurgesteld in haar, voel me in de steek gelaten. Ik heb geen moer aan haar gehad, heb zelf de hele nacht niet geslapen. Ik ruim wat op, zet koffie en voel me eigenlijk best fit.

(meer)


 223

 

maandagnacht 13 november

We moeten er samen wel drie keer uit om te plassen. Hij is heel onrustig.

(meer)


 222

 

maandagavond 13 november

Om halfzes wordt hij pas weer wakker. We zitten nog even allemaal bij elkaar.

(meer)


 221

 

maandagmiddag 13 november

Ik word vanaf dat moment heel doortastend en kordaat. Voel dat ik het nu gewoon moet doen.

(meer)


 220

 

maandagmiddag 13 november

We bespreken ook mijn gevoel, dat we nog steeds te hard aan Huub blijven trekken, hem te weinig rust gunnen. De huisarts zei ook al zoiets tegen mij. Zei dat ik niet naast hem moest gaan zitten wachten op zijn dood, maar gewoon de dingen moest doen die ik altijd deed.

(meer)


 219

 

maandagmiddag 13 november

Huub's zus luistert echt goed naar wat ik vertel en dat maakt me rustig. Ik vind dat knap van haar.

(meer)


 218

 

maandag 13 november

Na een tijdje komt Huub's zus me zoeken. Ik durf niet goed, ik hou van haar, ik wil haar niet kwetsen, maar ik begrijp dat ik haar echt moet zeggen wat me dwars zit.

(meer)


 217

 

maandag 13 november

Zijn zus belt ineens. Ze komt met Bart naar ons toe en is al halverwege.

(meer)


 216

 

maandag 13 november

Dit zijn de dagen van Grote Dorst. Huub klokt van alles achter elkaar naar binnen en zijn maagsonde kan het niet bijhouden.

(meer)