305
zaterdagmorgen 18 november
Ik heb verdriet om dat in bed plassen.(meer)
zaterdagmorgen 18 november
Je kon er natuurlijk op wachten dat hij een uur later vorstelijk in bed plaste.zaterdagmorgen 18 november
Toen hij weer lag, als een baby'tje met zijn handen naast zijn hoofd, heb ik warm water gehaald en hem helemaal gewassen.zaterdagmorgen 18 november
vrijdagnacht 17 november
De laatste keer dat hij rechtop zat vanmiddag, ging het bijna echt fout, omdat hij zonder waarschuwing - ik verdenk hem van een laatste stuip van verzet - ineens andersom in bed wilde liggen. En zich dus ineens liet vallen. Bom.vrijdagnacht 17 november
Mijn normen zijn de zijne niet meer en zullen het nooit meer zijn.vrijdagnacht 17 november
Wat ik ook de hele dag moeilijk vind, is of ik de dingen die ik als levende vrouw tegen hem zeg, wel de dingen zijn waar hij als stervende man wat aan heeft of behoefte aan heeft.vrijdagnacht 17 november
De werkelijke pijn, jongen, is voor mij, voor ons die jou kennen.vrijdagnacht 17 november
Maar als hij straks is overgegaan, dan is hij (weer?) tijdloos, zonder aan een lichaam, het voor mij zo dierbare lichaam, gebonden persoonlijkheidskenmerken.vrijdagnacht 17 november
En eigenlijk heb ik daar geen moeite mee, dat sterven betekent dat deze mens, een mens, zijn betekenis verliest. Hoe erg ik hem in mijn wereld zal gaan missen.vrijdagavond 17 november
Ik heb er geen moeite mee om dit sterven te benoemen als je leven teruggeven aan je schepper, of aan God. Whatever.vrijdag 17 november
Wat ik zo moeilijk vind, is dat wij als man en vrouw, als de Huub en Alma die we waren, als partners, helemaal niet meer mee mogen doen aan dit absurdistisch theater.vrijdag 17 november
Ik vind dit heel moeilijk. De verzorgende vrouw in mij schakelt traploos over naar elke nieuwe fase van aftakeling van Huub.vrijdagmiddag 17 november
Bij de buren wordt grind geschept, de wagen van het tuincentrum staat voor de deur en er kletteren ijzeren staven op de oprit, echt pal naast Huub's raam.vrijdag 17 november
We ruilen helderheid van geest in tegen pijnvrij zijn. Maar de pijn zelf is dan niet meer te meten en niet meer te beoordelen. Omdat Huub dat niet meer aan kan geven. Dus weten we niet meer wat we aan hem doen en kan hij niet meer aangeven wat er aan hem gebeurt.vrijdag 17 november
Er is nog maar één grens. Of ik zelf kan zien of de momenten waarop hij boven komt drijven hem nog wat geluk geven, inhoud geven aan zijn leven.vrijdag 17 november
Gisteren, schiet me nou ineens weer te binnen, zat hij op die postoel.